29 juni - dankviering

Op zondag 29 juni, het hoogfeest van de heilige apostelen Petrus en Paulus, kwamen we in de kerk van Sint-Remigius om 10.30 uur samen om dankbaar en in verbondenheid het pastoraal werkjaar af te sluiten tijdens een zonale eucharistieviering. Pastoor Theo heette iedereen bij aanvang deze feestelijke dankviering hartelijk welkom.

Tijdens de inleiding hoorden we al hoe de apostelen Petrus en Paulus op het fundament van de kerk, Jezus Christus, een veeltalige en veelkleurige geloofsgemeenschap bouwden, die ons tot op vandaag blijft inspireren in het samen zoeken naar een toekomst voor ons geloof en onze kerk.

In het evangelie volgens Johannes (Joh 21, 15-19), voorgelezen door diaken Jean Paul, weerklonk hoe Jezus tot driemaal toe aan Petrus vraagt: ‘heb je me lief?’ en Petrus telkens antwoordt: ‘Ja Heer, U weet dat ik van U houd’. En hoe Jezus zich vervolgens tot Petrus richt met de woorden ‘weid mijn schapen’. Tot slot zegt Jezus: ‘volg Mij’ ...

Pastoor Theo noemde Petrus en Paulus twee steunpilaren van de kerk. Allebei waren ze, zo zei hij,  zeer verschillend van elkaar, maar toch werd hun leven gekenmerkt door dezelfde liefde voor Christus. Ze stierven beiden als martelaar voor hun geloof in Rome.

Hij wees er in zijn preek op dat ook wij, als individu of als gemeenschap, verschillend zijn en ook meningsverschillen hebben. Maar, zo vervolgde hij, we mogen van Petrus en Paulus leren dat het belangrijk is om ons te focussen op de essentie: de liefde voor Christus en voor de Kerk. De liefde die ons als christenen verenigt! Een liefde die geduldig is, gericht op God en onze naasten, in plaats van een egoïstische liefde, gericht op eigenbelang.

Theo riep alle gelovigen aan het einde van het pastoraal werkjaar dan ook op om tijd te maken voor een korte evaluatie. Om na te denken over welke liefde ons in beweging zet, over ons kerk-zijn in een veranderende samenleving.  Ook om na te gaan hoe betrokken we zijn op elkaars welzijn en geloof, op de weg naar vrede en vrijheid voor iedereen. Er waren het voorbije jaar vreugdevolle en inspirerende momenten, maar eveneens momenten van verdriet en verlies, ook van discussies over de toekomst van onze kerkgebouwen …

Gemeenschap vormen, zo benadrukte hij, betekent die momenten van vreugde en verdriet samen leren dragen, elkaar steunen en aanmoedigen. Net zoals Petrus en Paulus onze grenzen durven doorbreken om naar elkaar toe te groeien en aandacht besteden aan anderen, wie of waar ze ook zijn … En net zoals Petrus en Paulus op weg gaan, soms onbekende wegen bewandelen. Vol hoop, omdat Jezus zelf met ons meegaat en ons ook vandaag uitnodigt: ‘volg Mij’!

Theo bedankte tenslotte iedereen voor de medewerking tijdens het afgelopen pastoraal werkjaar, voor de steun en de inzet die onze geloofsgmeenschappen in beweging zet.